Spotkania z muzyką, tańcem i śpiewem dla dzieci w wieku od 0 do 3 lat oraz dla kobiet w ciąży, z wykorzystaniem teorii prof. E.E. Gordona.
Cykl koncertowy dedykowany dla najmłodszych słuchaczy, którzy dopiero co pojawili się na świecie, ale też dla mam w ciąży. Dzieci wraz z rodzicami bądź dziadkami czynnie biorą udział w koncertach poprzez śpiew, taniec, zabawę. Dzięki luźnej formie zajęć dzieci na koniec koncertu mogą zagrać na instrumentach pod czujnym okiem artystów. Jest to doskonała forma nie tylko nauki i zabawy, ale też integracji pokoleń.
Daty wydarzeń w 2022 roku:
• 2.10.2022, godz, 9:00, 10:15, 11:30, 12:45 – Smykowe perły baroku
• 6.11.2022, godz, 9:00, 10:15, 11:30, 12:45 – Herbie Hancock na Smykowym
• 04.12.2022, godz, 9:00, 10:15, 11:30, 12:45 – Krzesane Smykowe pożegnania
Fragment wywiadu dla miesięcznika ZNAK:
Łukasz Kraj: W jednym ze swoich tekstów poświęconych roli muzyki w najwcześniejszym etapie rozwoju człowieka doktor Ewa Klimas-Kuchtowa mówi, że „każda matka może poczuć się Pigmalionem, rzeźbiącym doświadczenie własnego dziecka”. Moje pierwsze pytanie brzmi: czy podczas zajęć umuzykalniających „Smykowe granie” i wy czujecie się Pigmalionami? A może bliżej wam do nauczycieli lub terapeutów?
Jolanta Gawrylkiewicz: Jestem matką, więc najbliżej mi do Pigmaliona (śmiech). Każdy z nas jest odpowiedzialny za to, ile może dać swojemu dziecku, w jaki sposób może przekazać mu pozytywne cechy czy ukształtować, ale też zostawić mu na tyle wolności, żeby mogło się ono rozwijać samodzielnie. Na naszych zajęciach umuzykalniających staram się nic nie narzucać, nie kształtować za wszelką cenę, proponuję tylko bardzo różnorodny pokarm muzyczny, a dziecko może wziąć z tego tyle, ile chce, ile potrafi, a potem przetworzyć to i samemu wcielić do swojego życia.
Miłosz Gawrylkiewicz: Naszą rolą jest podążanie za dzieckiem i towarzyszenie mu w jego rozwoju. Nie da się muzyki nauczyć, możemy jedynie kierować dziecięcym rozwojem, szczególnie na jego najwcześniejszym etapie – do trzeciego roku życia. Im bardziej różnorodne bodźce odbierają dzieci – szczególnie te najmłodsze – tym szerzej pojmują one muzykę i tym łatwiej uczą się jej później.
Ł. K.: Mówimy tutaj przede wszystkim o bodźcach dźwiękowych?
M. G.: Tak, chodzi o muzykę. O każdym z koncertów „Smykowego grania” w krakowskiej Filharmonii mówimy, że jest „z innej beczki”. Opieramy je na jak najbardziej różnorodnym materiale muzycznym – polskim, klasycznym, ludowym, na muzyce za całego świata: bałkańskiej, irlandzkiej, chińskiej, hinduskiej. Mamy nadzieję zaszczepić pragnienie poszukiwania różnych stylów także w rodzicach, tak by mogli oni odczuwać i przeżywać muzykę razem ze swoimi dziećmi. I mam tutaj na myśli także te w łonie matki, ponieważ wiemy z badań, że już w momencie narodzin człowiek może znać konkretne muzyczne struktury, które wcześniej słyszał.
Ł. K.: Czy istnieje jakiś klucz, według którego wybieracie określone muzyczne style, tematy?
J. G.: Podczas każdego koncertu wybieramy jeden określony styl, aby można było go lepiej poznać i w ten sposób pogłębić swoje uczestnictwo w kulturze. Dobieramy natomiast różne instrumentarium, dbamy o rozmaitość brzmień, harmonii – do tego stopnia, że koncerty zapraszanych przez muzyków są ciekawe nawet dla nas!
M. G.: Zróżnicowanie etniczne to także zróżnicowanie materiału dźwiękowego, to różne tonalności i rytmy. Staramy się wyławiać z danej kultury muzycznej najbardziej charakterystyczne dla niej cechy i je właśnie opisujemy podczas koncertów. A koncerty to nie tylko po prostu granie, ale i działania słuchowo-głosowe i ruchowe. Są one inicjowane przez nas, ale zapraszamy do nich rodziców i dzieci. Uczestnictwo ma oczywiście charakter wokalny, ale też motoryczny. Poprzez poruszające się, kołyszące ciała swoich rodziców dzieci mogą odczuć i puls, i charakter słyszanych utworów.
Fragment wywiadu dla miesięcznika ZNAK