Międzynarodowy festiwal Dni Muzyki Organowej w Krakowie to jeden z najstarszych i najbardziej renomowanych festiwali muzycznych w Europie. Został powołany do życia w 1966 roku przez Filharmonię im. Karola Szymanowskiego oraz Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie. Od blisko 50 lat Festiwal przybliża polskiej publiczności bogactwo dawnej i współczesnej muzyki organowej, której towarzyszą koncerty kameralne, symfoniczne i oratoryjne.
Patronem Festiwalu jest prof. Bronisław Rutkowski (1898–1964), organista, pedagog, krytyk muzyczny, dyrygent i kompozytor oraz twórca polskiej szkoły organowej.
Był to człowiek niezwykły, niepowtarzalny: muzyk, wirtuoz organowy i pedagog, niestrudzony, nieustający w pomysłach i inicjatywach organizator, społecznik i ideolog, polityk kulturalny, krytyk i publicysta, prelegent radiowy i popularyzator, kompozytor i dyrygent, znawca i propagator dawnej muzyki kościelnej i świeckiej, działacz konspiracji, oficer, więzień obozów, wreszcie wieloletni rektor krakowskiej PWSM – to już mnóstwo, a przecież to tylko przybliżony i skrócony obraz jego przebogatej działalności. Kto go znał, ten dziś zadawać sobie musi pytanie: kiedy, w jaki sposób ów skromny i niezwracający na siebie uwagi, powściągliwy człowiek zdążył zrobić i przeżyć to wszystko i skąd czerpał swe impulsy, swą energię, na pozór wcale niezauważalną. – Stefan Kisielewski, „Pisma i felietony muzyczne”, tom 2.
Narodziny festiwalu Dni Muzyki Organowej w Krakowie wiążą się ze spontaniczną chęcią upamiętnienia przez krakowskie środowisko muzyczne wielkich zasług jakie dla rozwoju polskiej sztuki organowej zostały wniesione przez prof. Bronisława Rutkowskiego (1898–1964), wybitnego organistę, pedagoga i długoletniego rektora Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie.
Pierwsza edycja festiwalu, w 1966 roku, odbyła się dwa lata po nagłej śmierci prof. Bronisława Rutkowskiego, która miała miejsce podczas Międzynarodowego Konkursu Bachowskiego w kościele św. Tomasza w Lipsku – miejscu nieodłącznie związanym z działalnością Johanna Sebastiana Bacha. Inicjatorami Dni Muzyki Organowej w 1966 roku była prof. Eugenia Umińska, ówczesny rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie oraz Henryk Czyż, dyrektor artystyczny Filharmonii Krakowskiej.
Festiwal gościł najwybitniejszych wirtuozów polskiej i światowej organistyki. Występowali tu zarówno Marie-Claire Alan, Jennifer Bate, Guy Bovet, Josef Bucher, Olivier Latry, Simon Preston, Lionel Rogg, Daniel Roth, Almut Rössler, David Titterington, Gillian Weir, jak również Joachim Grubich, Andrzej Białko, Jan Jargoń, Józef Serafin, Julian Gembalski, Roman Perucki oraz Andrzej Chorosiński. Prezentowany był szeroki repertuar literatury organowej obejmujący dzieła od renesansu aż do muzyki współczesnej. Recitalom organowym towarzyszyły koncerty kameralne, symfoniczne i oratoryjne. Długoletnia tradycja festiwalu przyczyniła się niewątpliwie do popularyzacji muzyki organowej w Polsce oraz ukształtowania się wiernej społeczności melomanów.