Wykonawcy:

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej

Marcin Nałęcz-Niesiołowski - dyrygent 

Bartłomiej Nizioł - skrzypce 

Adam Sobierajski - tenor

Repertuar:

Karol Szymanowski - Etiuda b-moll op. 4 nr 3 

Feliks Janiewicz - V Koncert skrzypcowy e-moll 

Karol Szymanowski - Mandragora op. 42

KONCERT BEZPŁATNY

- wejściówki w maksymalnej ilości 4 na osobę do odbioru w kasie filharmonii.

Historia muzyki skrywa wiele tajemnic. Są pytania, na które być może nigdy nie poznamy odpowiedzi, ale zagadki to świetny pretekst do wędrówki przez labirynty sztuki dźwięków. Czy K. Kurpiński na pewno skomponował przypisywaną mu uwerturę do opery Dwie chatki (1811)? Niełatwo uwierzyć, że zapowiadający nowe trendy w muzyce utwór wyszedł spod pióra 26-letniego samouka. Szczęście początkującego? Być może… W 1823 roku Kurpiński odwiedził Paryż, gdzie dokończył swój Koncert B-dur na klarnet i orkiestrę. Niestety, do naszych czasów zachowała się tylko pierwsza część utworu, do którego nową kadencję napisał klarnecista J. Madeja. Kilka lat temu do życia koncertowego przywrócono też wykazującą wpływy stylu brillant kompozycję Adagio et Allegro Concertans op. 24 (ok. 1828) F. Mireckiego, autora kontrowersyjnej, wydanej anonimowo pracy Pogląd na muzykę. Kolejna muzyczna zagadka wiąże się z IV Symfonią F. Schuberta. Dlaczego nazwał ją Tragiczną? Do dziś wśród badaczy jego twórczości nie ma co do tego zgody. Wiemy, że napisał ją w 1816 roku dla Das Hartwig’sche Orchester, która prawdopodobnie po raz pierwszy wykonała dzieło w domu bibliotekarza Ottona Hartwiga. Następnie symfonia trafiła na wiele lat do szuflady, dopiero ponad 20 lat od śmierci Schuberta wykonano ją znowu w Lipsku. Dlaczego tak późno? A to już kolejna zagadka.

Bartłomiej NIZIOŁ urodził się w 1974 roku w Szczecinie. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 5 lat. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Poznaniu pod kierunkiem prof. Jadwigi Kaliszewskiej następnie naukę swą kontynuował pod kierunkiem prof. Pierre Amoyal`a w Conservatoire de Lausanne. Swoje umiejętności gry na skrzypcach rozwijał także na licznych kursach muzycznych pod okiem takich znakomitych profesorów jak Zachar Bron, Ruggiero Ricci, Herman Krebbers czy Michael Frischenschlager. Jest laureatem pierwszych nagród na najbardziej liczących się międzynarodowych konkursach skrzypcowych w Poznaniu, Adelajdzie, Pretorii, Brukseli, Paryżu.Bartłomiej Nizioł został trzykrotnie nagrodzony Fryderykiem za nagranie utworów Henryka Wieniawskiego, Grażyny Bacewicz i Eugene Ysaye’a. Jako solista występował z takimi orkiestrami jak: Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Sinfonia Varsovia, NOSPR w Katowicach, Berlińska Orkiestra Symfoniczna, NDR w Hanowerze, SWR w Kaiserslautern, Radio France w Paryżu, Englisch Chamber, London Symphony, Tonhalle w Zurychu, Edmonton Symphony i wiele innych.

Koncertował we wspaniałych salach w Paryżu – Salle Playel, Londynie-Barbican Center, Berlinie-Filharmonia, Tokio-Suntory Hall, Wiedniu – Konzerthaus, Moskwie – Konserwatorium Muzyczne.

Jako kameralista występował z tak znakomitymi artystami jak Elisabeth Leonskaja, Pinchas Zuckermann czy Sol Gabetta. W 2011 z wielkim powodzeniem zadebiutował wraz z Marthą Argerich na Festiwalu Chopin i jego Europa w Warszawie.

Artysta regularnie współpracuje z wybitnym kompozytorem muzyki filmowej Vladimirem Cosmą. Owocem współpracy jest nagranie “Concerto de Berlin” pod batutą kompozytora. Od roku 1995 artysta mieszka w Szwajcarii. W latach 1997-2003 był koncertmistrzem Orkiestry Tonhalle, a od roku 2003 koncertmistrzuje Orkiestrze Zuryskiej Opery. Artysta jest primariuszem powstałego w 2010 roku Valentin Berlinsky Quartet. Bartłomiej Nizioł był dwukrotnie jurorem Konkursu im H. Wieniawskiego oraz w 2011 konkursu Instrumentalmusik-Wettbewerb, Migros-Kulturprozent w Zurychu. Od września 2008 jest profesorem Hochschule der Künste Bern. Gra na instrumencie Guarnerius del Gesu z roku 1727.

Adam SOBIERAJSKI - w 2005 r. ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Katowicach w klasie śpiewu prof. Alicji Słowakiewicz-Wolańskiej. Obecnie solista Opery Krakowskiej oraz Opery Śląskiej w Bytomiu. Jest laureatem IV i II nagrody na Konkursie Operetkowym im. Iwony Borowickiej w Krakowie (w 2006 i 2008 r.). W 2008 r. zdobył wyróżnienie i 4 nagrody specjalne (w tym dla Najlepszego Tenora) na Międzynarodowym Konkursie Operowym im. Adama Didura w Bytomiu. Jest również zdobywcą III nagrody na I Europejskim Konkursie Tenorów w Sosnowcu (2009 r.). W 2014 r. występował w muzycznym programie TVP2 „SuperSTARcie”, reprezentując gatunek muzyczny – Opera.

Współpracuje gościnnie z Operą Wrocławską, Operą Nova w Bydgoszczy, Teatrem Wielkim w Łodzi. Prowadzi również bogatą działalność koncertową, występując w takich miejscach, jak NOSPR w Katowicach oraz Filharmoniach: Zabrzańskiej, Śląskiej, Krakowskiej, Łódzkiej, Bydgoskiej, Płockiej, Toruńskiej, Olsztyńskiej.

Jego repertuar obejmuje główne partie operowe, jak Tamino (Wolfgang Amadeusz Mozart - „Czarodziejski flet”), Don Ottavio (Wolfgang Amadeusz Mozart - „Don Giovanni”), Almaviva (Gioacchino Rossini - „Cyrulik Sewilski”), Don Narcisio (Gioacchino Rossini - „Turek we Włoszech”), Nemorino (Gaetano Donizetti - „Napój Miłosny”), Leicester (Gaetano Donizetti - „Maria Stuarda”), Alfred (Giuseppe Verdi - „La Traviata”), Leński (Piotr Czajkowski - „Eugeniusz Oniegin”), Rodolfo (Giacomo Puccini - „Cyganeria”) oraz operetkowe, jak Adam (Karl Zeller - „Ptasznik z Tyrolu”), Su-Czong (Franz Lehár - „Kraina Uśmiechu”), Tassilo (Imre Kálmán - „Hrabina Marica”), Edwin (Imre Kálmán - „Księżniczka Czardasza”), Barinkay (Johann Strauss - „Baron Cygański”).

Marcin NAŁĘCZ-NIESIOŁOWSKI dyrygent, profesor sztuki. Urodził się w 1972 roku w Gdyni. W roku 1996 z wyróżnieniem ukończył studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Bogusława Madeya. Od stycznia 1997 do kwietnia 2011 roku pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Białostockiej, a następnie, od 2005 roku, Opery i Filharmonii Podlaskiej. Od września 2016 do września 2019 roku pełnił funkcję dyrektora Opery Wrocławskiej.

Artysta prowadzi ożywioną działalność koncertową, współpracując z czołowymi teatrami operowymi i orkiestrami filharmonicznymi w kraju. Występuje także na wielu estradach świata – w USA, Wielkiej Brytanii, Korei, Meksyku, Maroku, Hiszpanii, Estonii, Finlandii, na Litwie, Łotwie, Ukrainie, w Rosji, Białorusi, Niemczech, Szwecji, Francji, Belgii i Portugalii.

Jest także dyrektorem artystycznym i dyrygentem Warszawskiej Orkiestry Kameralnej „Filharmonia” oraz dyrygentem gościnnym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Wraz z Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej zrealizował liczne tournées zagraniczne. W sierpniu 2005 roku z pianistą Stanisławem Drzewieckim wystąpił w Parlamencie Europejskim w Brukseli w koncercie inaugurującym obchody 25. rocznicy powstania „Solidarności”.

W czerwcu 2006 roku poprowadził wykonanie Jutrzni Krzysztofa Pendereckiego w Smolnym Soborze w Sankt Petersburgu z udziałem solistów i chórów rosyjskich. W 2009 roku wystąpił w Berwald Halle w Sztokholmie i siedzibie Orkiestry Symfonicznej w Göteborgu. W grudniu 2009 roku Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej pod jego batutą zagrała koncerty w Wielkiej Brytanii, gdzie w ramach obchodów Roku Polskiego „Polska! Year” wystąpiła w londyńskiej Cadogan Hall, a także w Royal College of Music. Artysta często włącza do swoich programów koncertowych utwory polskich kompozytorów, w tym dzieła twórców mniej znanych, tworzących na emigracji. Jego nagrania dzieł Aleksandra Tansmana i Zygmunta Stojowskiego spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem w kraju (nominacje do Fryderyka) i za granicą (płyta z utworami Stojowskiego w lutym 2009 otrzymała prestiżową nagrodę Editor’s Choice Gramophone). W kwietniu 2012 otrzymał nagrodę Fryderyk za album z dziełami Ignacego Jana Paderewskiego – Koncertem fortepianowym i Fantazją polską. Marcin Nałęcz-Niesiołowski posiada bogaty dorobek fonograficzny, ponad 25 płyt CD/DVD. Dokonał też szeregu nagrań radiowych i telewizyjnych oraz muzyki filmowej (m.in.: M. Zielińskiego, W. Pawlika, J.A.P. Kaczmarka, Z. Preisnera). Drugą dziedziną jego zainteresowań i działalności artystycznej jest śpiew solowy, który ukończył w Akademii Muzycznej w Łodzi pod kierunkiem prof. Leonarda Andrzeja Mroza.

Artysta jest laureatem wielu nagród i wyróżnień – otrzymał m.in. nagrodę Ministra Kultury „Ad Astra” ufundowaną dla młodych, utalentowanych twórców kultury (2001), Srebrny Krzyż Zasługi za wkład do rozwoju kultury narodowej i osiągnięcia w pracy zawodowej (2004) oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006).

W 2007 roku w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie uzyskał stopień doktora nauk muzycznych, a następnie w 2010 roku doktora habilitowanego. Od października 2012 rozpoczął pracę na stanowisku profesora Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, prowadząc klasę dyrygentury symfoniczno-operowej. W lutym 2021 postanowieniem Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuki. 4 czerwca 2014 roku, w obecności m.in.: Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego i Prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki Baracka Obamy oraz innych znamienitych gości, podczas uroczystego koncertu na Placu Zamkowym w Warszawie, podsumowującym obchody 25-lecia Wolności, poprowadził prawykonanie Kantaty „Wolność” Włodka Pawilka. W listopadzie 2014 roku poprowadził premierowe przedstawienie baletu 1914. w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, a w lutym 2015 roku, w Operze Wrocławskiej, premierę Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego.

W kwietniu 2016 otrzymał kolejnego Fryderyka w kategorii „Album roku: muzyka współczesna” za płytę Symphony of Providence Pawła Łukaszewskiego. W listopadzie 2016 roku ponownie poprowadził premierę baletową w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej Chopiniana/Bolero/Chroma m.in.: z utworem Chroma Joby’ego Talbota w choreografii Wayne’a McGregora oryginalnie wystawionym w Royal Opera House w Londynie. We wrześniu 2018 roku otrzymał powołanie od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do nowo zainaugurowanej Rady ds. Szkolnictwa Artystycznego, jako jeden z 13 przedstawicieli różnych środowisk twórczych związanych ze szkolnictwem artystycznym. Z kolei w listopadzie 2018 nominowany był do Wrocławskiej Nagrody Muzycznej 2018 w kategorii muzyka poważna, za „mistrzowskie wykonanie oratorium Via Crucis Pawła Łukaszewskiego w Operze Wrocławskiej.”