Wykonawcy:

Zakończenie karnawału

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej

Yaroslav Shemet – dyrygent

Christophe Alvarez – fortepian

Repertuar:

Któregoś poranka w maju lub w czerwcu pewien Amerykanin zwiedzał Paryż... Amerykanin w Paryżu G. Gershwina to niezwykły konglomerat amerykańskiego snu i francuskiej elegancji. Do tanecznego charakteru utworu kompozytor dodał kroplę melancholii, wynikającej z tęsknoty za rodzinnym krajem, a znajomą codzienność ruchliwego miasta przywołał za pomocą odgłosów ulicznego gwaru i samochodowych klaksonów. Prawykonanie odbyło się w 1928 roku w słynnej nowojorskiej Carnegie Hall.

Gershwin po raz pierwszy odwiedził Paryż, planując naukę u M. Ravela. Studia nie doszły do skutku, ale artyści zaprzyjaźnili się i George zaprosił Maurice’a do Nowego Jorku. Echa fascynacji Ravela klubami jazzowymi Harlemu słychać w Koncercie fortepianowym G-dur, ukończonym na początku 1931 roku. Prapremiera miała odbyć się z udziałem kompozytora w Amsterdamie, ale z powodu choroby Ravela przy fortepianie musiała zastąpić go pianistka M. Long. Koncert w jej wykonaniu zabrzmiał po raz pierwszy w 1932 roku w Paryżu.

Wiele lat przed Ravelem Nowy Jork zwiedzał A. Dvořák. Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych zaintrygowała go szczególnie twórczość rdzennych Amerykanów, ale też Pieśń o Hajawacie H.W. Longfellowa. W efekcie w 1893 roku powstała IX Symfonia e-moll „Z Nowego Świata”. Kompozytor nie dołączył do niej programu, jednak tytuł utworu sugerował wyraźnie źródło inspiracji. Zakończone wielkim sukcesem prawykonanie symfonii odbyło się w Carnegie Hall, podobnie jak późniejsza premiera Amerykanina w Paryżu Gershwina.

Dorota Staszkiewicz

Yaroslav SHEMET – mając jedynie 28 lat pełni funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Śląskiej w Katowicach oraz Dyrektora Muzycznego Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Za pulpitem dyrygenckim stoi od 13 roku życia.

Predyspozycje muzyczne zdradzał już w młodym wieku, dlatego też kształcenie w tym kierunku rozpoczął mając zaledwie 3 lata. Po ukończeniu szkoły muzycznej pierwszego stopnia, gdzie uczył się śpiewu, gry na fortepianie i klarnecie, otrzymał propozycję kontynuowania edukacji w jednej z czterech znamienitych ukraińskich szkół talentów przy Charkowskim Konserwatorium, w klasie dyrygentury chóralnej. W trakcie nauki został laureatem wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych i wokalnych, m.in. w Mediolanie i Teodozji.

Polskie pochodzenie i chęć dalszego rozwoju spowodowały, że kolejne kroki w edukacji muzycznej skierował ku poznańskiej uczelni. W wieku 17 lat rozpoczął studia w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu na kierunku dyrygentura symfoniczna, w klasie Warcisława Kunca. W czasie studiów założył orkiestrę Musique Moderne specjalizującą się w wykonawstwie muzyki współczesnej. Był także pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym projektu zrzeszającego najlepszych muzyków z całej Polski – Polish Symphony Orchestra. W latach 2018–2019 był dyrygentem oraz asystentem dyrektor artystycznej Youth Symphony Orchestra of Ukraine Oksany Lyniv.

Yaroslav Shemet, dążąc do nieustannego poszerzania swojego muzycznego horyzontu, podjął również studia w Universität für Musik und Darstellende Kunst Wien w klasie Johannesa Wildnera. W wieku 22 lat z wyróżnieniem ukończył studia magisterskie w Akademii Muzycznej w Poznaniu i rozpoczął współpracę z tą uczelnią jako najmłodszy akademicki wykładowca w Instytucie Dyrygentury (2018–2023). Był wykładowcą w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. W latach 2020–2022 był pierwszym gościnnym dyrygentem Neue Philharmonie Hamburg. W sezonie 2020/2021 sprawował funkcję głównego dyrygenta Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej we Lwowie INSO-Lviv, W 2023 roku znalazł się w gronie nominowanych do Paszportów Polityki, Nagrody Muzycznej Fryderyk oraz do International Opera Awards 2024, w kategorii Rising Star.

Koncertował w Szwecji, Niemczech, Austrii, Czechach, Chinach, Polsce i Ukrainie, z takimi zespołami jak m.in. Prague Symphony, Philharmonie der Nationen, Staatstheater Braunschweig, Sinfonia Varsovia, Sinfonia Iuventus, NFM Filharmonia Wrocławska, Polska Filharmonia Bałtycka, Filharmonia Poznańska, Filharmonia Łódzka. Występował w Elbphilharmonie w Hamburgu, Konserthuset w Sztokholmie, Shanghai Grand Theatre czy Harbin Opera House a także na festiwalach w Bayreuth, Monachium i Hong Kongu. Współpracował z tak wybitnymi solistami, jak Lars Danielsson, Sonya Yoncheva czy Roman Simović.

W dziedzinie opery zadebiutował jako kierownik muzyczny w Operze Bałtyckiej w Gdańsku w 2018 roku w produkcji Poławiacze pereł Georgesa Bizeta. Po kilku latach, już w roli dyrektora muzycznego tego teatru, współtworzył nowe produkcje Króla Rogera Karola Szymanowskiego, Rigoletta Giuseppe Verdiego, Łaskawości Tytusa Wolfganga Amadeusza Mozarta, Carmen G. Bizeta oraz La Boheme Giacomo Pucciniego. Współpracował z Operą Narodową w Odessie, gdzie poprowadził m.in. Carmen Bizeta oraz Madama Butterfly Pucciniego. Regularnie współpracuje z Operą Śląską, gdzie wznowił produkcje La Finta Giardiniera Mozarta oraz jako kierownik muzyczny poprowadził La Rondine Pucciniego. W 2024 roku zadebiutował w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie przy produkcji Così fan tutte Mozarta.

Spektrum repertuaru Yaroslava Shemeta wykracza poza kanon muzyki symfonicznej i operowej. Specjalizuje się on w wykonywaniu muzyki współczesnej, ma na swoim koncie ponad 60 prawykonań. Chętnie współpracuje z muzykami jazzowymi – w 2018 roku wraz z Lars Danielsson Group oraz orkiestrą INSO-Lviv poprowadził koncert w ramach legendarnego lwowskiego festiwalu muzycznego Leopolis Jazz Fest. Poza działalnością artystyczną dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem prowadząc kursy mistrzowskie dla dyrygentów, m.in. w Poznaniu, we Lwowie i w Charkowie. Jego umiejętności, charyzma i energia sprawiają, że zdaniem krytyków, potrafi tchnąć nowe życie w doskonale znane słuchaczom kompozycje – sprawiając, że słucha się ich niemal jak po raz pierwszy.

Christophe ALVAREZ – pianista, kompozytor, dyrygent i doktor sztuk muzycznych. Studia muzyczne podjął w Konserwatorium w Nicei, gdzie otrzymał Prix de Piano z wyróżnieniem. Artysta kontynuował naukę w prestiżowej paryskiej École Normale Alfred Cortot, którą ukończył w 2007 roku, uzyskując Diplôme Professionnel de Piano.

W trakcie studiów Christophe Alvarez miał okazję szlifować swoje umiejętności pod kierunkiem wybitnych artystów, takich jak Andras Schiff, Christian Zacharias, Christopher Elton, Rena Shereshevskaya, Kyoko Hashimoto, Sergio Perticaroli, Desire N’Kaoua i Philippe Bianconi.

Artysta posiada dwa stopnie doktorskie: doktorat z muzyki, uzyskany na Uniwersytecie w Nicei (2017), oraz doktorat z wykonawstwa muzycznego, uzyskany na Uniwersytecie McGill (Kanada, 2020). Studia muzykologiczne na Uniwersytecie Paryskim (Université Paris Sorbonne – Paris IV), które ugruntowały pozycję artysty jako ważnego badacza, którego prace naukowe publikowane były w prestiżowych czasopismach, takich jak „OICRM”, „Studia Universitatis”, „Musicology Papers”, „Steaua, Eunomios”, „l'Education Musicale” i „Le Cercle”, w krajach od Francji i Włoch po Rumunię i Kanadę.

Jako pianista zdobył uznanie podczas wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych, otrzymując nagrody w ramach UNESCO (2002), FLAME (2003), Rodolfo-Caporali (2007), Brest-Chopin (2007) i Simone-Delbert (2009). Występował w prestiżowych salach koncertowych w Europie, Azji i Ameryce Północnej, m.in. w Salle Cortot w Paryżu, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Forum Grimaldi w Monako, Teatro del Verme w Mediolanie i Sali Koncertowej Tivoli w Kopenhadze, Vietnam Music Academy Recital Hall, Filarmonica de Stadt Cluj, Filarmonica Dinu Lipatti, Filarmonica Oltenia, Filarmonica Targu-Mures, Chapelle du Bon-Pasteur i Pollack's Hall w Montrealu.

Brał gościnny udział w znanych festiwalach, jak m.in. 60. Festiwal Muzyczny w Menton, Nuits du Suquet de Cannes, Międzynarodowy Festiwal Mozartowski w Cluj i Festiwal Muzyczny Vietnam Connection, Festiwal im. Józefa Zeidlera, 30. Festiwal Chopin w Barwach Jesieni, Piano Home Coming Montreal, The Musical Chairs, Toamna Muzicala Cluj, Printemps Musical de St Tropez i wielu innych.

Koncertował w takich krajach, jak Francja, Kanada, Wietnam, Włochy, Niemcy, Polska i Rumunia, spotykając się z wielkim entuzjazmem i uznaniem międzynarodowej publiczności. Jego występy podczas Festiwalu Nuits du Suquet i Festiwalu w Menton odniosły duży sukces i zostały docenione przez krytyków muzycznych. Dziennikarze pisali o nim: grając z „ogromną subtelnością i lekkością” („Scene Magazine”), a także „płynnością, elegancją i poetycką wirtuozerią” (Nice Matin) był „objawieniem festiwalu” (Aurore Busser).

Jako solista koncertowy, współpracuje z największymi europejskimi zespołami, takimi jak Orkiestra Państwowa Filharmonii Transylwańskiej, Orchestre Philharmonique de Cannes PACA, Orkiestra Filharmonii im. Dinu Lipattiego, Filarmonica Oltenia Craiova, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Young Famous Orchestra of Romania oraz Orkiestra Nova.

Christophe Alvarez jest cenionym pedagogiem, często zapraszanym do prowadzenia kursów mistrzowskich w Europie i Azji (Polska, Francja, Rumunia, Wietnam). Jego doświadczenie zawodowe w nauczaniu obejmuje dwa lata pracy na stanowisku asystenta wykładowcy (wykonawstwo fortepianowe) na Uniwersytecie McGill i trzy lata pracy jako wykładowca na Uniwersytecie w Nicei.

Od 2019 roku prowadzi fortepianu w Narodowej Akademii Muzycznej im. Gheorghe Dima w Kluż-Napoce (Rumunia) i pełni funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu SCENA. Zasiadał w jury międzynarodowych konkursów pianistycznych, takich jak Simone-Delbert (2010), Carl Filtsch (2016), Mozart w Kluż-Napoka (2019) i Międzynarodowy Konkurs w Nicei (2022).

Artysta ma na swoim koncie nagranie (live) płyty z koncertami fortepianowymi Fryderyka Chopina, z towarzyszeniem Poznańskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Marcina Sompolińskiego, zarejestrowane w październiku 2010 roku podczas koncertu na Zamku w Rydzynie. W 2012 roku, w Pałacu Myśliwskim księcia Antoniego Radziwiłła w Antoninie, na zaproszenie Towarzystwa Muzycznego im. Józefa Zeidlera dokonał, jako pierwszy, nagrania wszystkich utworów fortepianowych Alfonsa Szczerbińskiego dla Polskiego Radia.

Christophe Alvarez, jest autorem muzyki do kilku francuskich filmów fabularnych, w tym Dark Soul, Code of Honor i Irina, a także wielu międzynarodowych ścieżek dźwiękowych do filmów krótkometrażowych. Jego muzyka była prezentowana w ramach Festival des Canaries (2014), Seoul Movie Festival (2013) i Cannes Junior Festival (2013). W 2022 roku miała swoją światową premierę jego kompozycja Reculegere na sopran i orkiestrę, zamówiona przez zespół Young Famous Orchestra. W jego dorobku fonograficznym znajduje się kilka pieśni na głos i fortepian, dwa poematy orkiestrowe oraz tryptyk na fortepian solo Reflets, inspirowany trzema sonetami Mihaia Eminescu, wydany przez Arpeggione.