Wykonawcy:

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej

Karen Kamensek – dyrygent

Aleksandra Świgut – fortepian

Repertuar:

Wolfgang Amadeus Mozart – Uwertura do opery Don Giovanni

Ludwig van Beethoven – IV Koncert fortepianowy G-dur op. 58

* * *
Felix Mendelssohn – IV Symfonia A-dur op. 90 Włoska

Koncert z przerwą, czas trwania ok. 100 min.

Ze względu na bardzo duże zainteresowanie koncertami w dn. 15-16.11.2024 – uruchamiamy sprzedaż dodatkowej puli biletów. Bilety w cenach regularnych można zakupić w kasie biletowej Filharmonii w godzinach jej pracy. Miejsca nie podlegają rezerwacji. Ilość dodatkowych miejsc jest ograniczona. 

Mało brakowało, a uwertura do Don Giovanniego nigdy by nie powstała. W.A Mozart dostał zaledwie osiem tygodni na stworzenie dwuaktowej opery do libretta L. da Ponte. Z powodu pośpiechu zrezygnowano ze wstępu, ale gdy premiera została przesunięta, Mozart wykorzystał dodatkowy czas na jego skomponowanie. Praski spektakl w 1787 roku zakończył się olbrzymim sukcesem, więc cesarz Józef II zarządził pokaz Don Giovanniego także w Wiedniu, gdzie wystawiono nieco zmienioną wersję utworu.

Do wielbicieli Don Giovanniego należał m.in. L. van Beethoven, który po śmierci Mozarta skomponował wariacje na temat fragmentu tej opery. Kilkanaście lat później powstały pierwsze szkice jego IV Koncertu fortepianowego G-dur op. 58, zadedykowanego arcyksięciu Rudolfowi. Prywatna premiera odbyła się w 1807 roku w pałacu Lobkowitza, natomiast oficjalnym prawykonaniem dzieła słuchacze zgromadzeni w Theater an der Wien mogli cieszyć się w 1808 roku.

Po premierze IV Koncert fortepianowy Beethovena trafił na jakiś czas do szuflady i za życia kompozytora nikt nie pokusił się o jego wykonanie. Dopiero w 1836 roku przypomniał o nim światu F. Mendelssohn-Bartholdy, autor symfonii Włoskiej. Pracę nad swoją czteroczęściową IV Symfonią A-dur op. 90 kompozytor rozpoczął podczas podróży po Europie. Zachwycając się zabytkami, kulturą i przyrodą Włoch, w 1833 ukończył zainspirowane nimi dzieło, które w tym samym roku po raz pierwszy zabrzmiało w gmachu londyńskiej filharmonii.

Dorota Staszkiewicz

Karen KAMENSEK – wybitna dyrygentka, która łączy wielki kunszt artystyczny z głębokim zaangażowaniem w promowanie kompozytorów XX i XXI wieku, co znajduje odzwierciedlenie w jej pracy na scenie operowej i koncertowej.

Zdobywczyni Grammy Award (2022) za najlepsze nagranie operowe (Echnaton Ph. Glassa).

Sezon artystyczny 2024/2025 uwypukla jej niezwykłą muzyczną wszechstronność, obejmując kilka ważnych debiutów, w tym nowe produkcje Cyganerii G. Pucciniego w Houston Grand Opera i Kandyda L. Bernsteina w Semperoper Dresden, a także debiuty symfoniczne z Baltimore Symphony Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej oraz Edmonton Symphony Orchestra. W tym sezonie artystka powróci także do współpracy z San Francisco Opera (The Handmaid's Tale P. Rudera), Metropolitan Opera (Moby Dick J. Heggie’a) oraz fińską Orkiestrą Symfoniczną w Kuopio w ramach wspólnego projektu z Arctic Philharmonic.

Karen Kamensek jako dyrygent gościnny jest często zapraszana do współpracy przez najbardziej renomowane zespoły operowe. Wśród ostatnich najważniejszych wydarzeń operowych znalazły się jej występy na scenach Royal Opera House Covent Garden (Tosca G. Pucciniego), English National Opera (Echnaton i Satyagraha Ph. Glassa), Welsh National Opera (Dead Man Walking Jake'a Heggie i Kandyd Bernsteina), Metropolitan Opera (Echnaton Glassa i Rigoletto G. Verdiego), Lyric Opera of Chicago (Czarodziejski flet W.A. Mozarta), Królewskiej Opery Szwedzkiej (Dracula Victorii Borisovej-Ollas), Opéra National du Rhin (światowa premiera baletu Alice Glassa w choreografii Amira Hosseinpoura i Johnathana Lunna) oraz Norweskiej Narodowej Opery i Baletu (Wonderful Town Bernsteina).

Karen Kamensek współpracowała także z tak wybitnymi zespołami orkiestrowymi, jak: London Philharmonic Orchestra, Los Angeles Philharmonic, Seattle Symphony, Sydney Symphony, Royal Liverpool Philharmonic, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Filharmonia w Oslo, Królewska Filharmonia w Sztokholmie, Vancouver Symphony, Filharmonia Brukselska, Orquesta Filarmónica de Gran Canaria, Orquesta Sinfónica RTVE w Madrycie, Colorado Symphony, Orkiestra Symfoniczna w Norrköping, Opéra Orchestre National Montpellier, Calgary Philharmonic, Tiroler Symphonierorchester oraz Orchestra Sinfonica di Milano.

W latach 2011–2016 artystka pełniła funkcję dyrektora muzycznego Staatsoper Hannover. Wcześniej piastowała stanowisko pierwszego kapelmistrza w Volksoper Wien (2000–2002), dyrektora muzycznego Theater Freiburg (2003–2006), tymczasowego dyrektora muzycznego w Słoweńskim Teatrze Narodowym w Mariborze (2007–2008) oraz funkcję zastępcy dyrektora muzycznego w Staatsoper Hamburg (2008–2011).

Aleksandra ŚWIGUT – pianistka, solistka i kameralistka, doktor sztuk muzycznych, pedagog Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Według krytyków jedna z najbardziej wyrazistych osobowości sceny muzyki klasycznej.

Laureatka 17. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Edwarda Griega w Bergen oraz nagród specjalnych: nagrody publiczności i orkiestry oraz prestiżowej nagrody Steinway Prizewinners Concert Network.

Jako propagatorka wykonawstwa na fortepianach historycznych zdobywa laur II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych w Warszawie. Półfinalistka Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Artura Rubinsteina w Tel Avivie, uczestniczka XVIII Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie (2021) oraz laureatka licznych młodzieżowych międzynarodowych konkursów pianistycznych (m.in w Ettlingen, Nowym Orleanie i Enschede).

Solistka najbardziej prestiżowych festiwali muzycznych m.in. Chopin i Jego Europa, Chopin Festival Nohant, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Chopin a Paris Festival, Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach Zdroju, Midis-Minimes Festival w Brukseli, Chopin Genève Festival, Cremona Festival, Ascoli Piceno Festival, Festiwal Eufonie w Pradze, Paderewski Festival w Raleigh (USA), i innych.

Artystka jest częstym gościem elitarnych europejskich zespołów w tym Bergen Philharmonic Orchestra, Helsingborg Symphony Orchestra, Sinfonia Varsovia, Orkiestra XVIII Wieku, Netherland Symphony Orchestra, AUKSO, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Sinfonietta Cracovia, {oh!} Orkiestra Historyczna, Orkiestrą Filharmonii Szczecińskiej, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Łódzkiej, Filharmonii Opolskiej, Filharmonii Krakowskiej, Filharmonii Bałtyckiej i innych, współpracując z wybitnymi dyrygentami takimi jak Lawrence Foster, Maxime Pascal, Aleksandr Marković, Michał Nesterowicz, Zoi Tsokanou, Marek Moś, Johannes Gustavsson, Grzegorz Nowak, Paweł Przytocki, Marek Wroniszewski, Przemysław Neumann i inni.

Artystka posiada w swoim dorobku trzy płyty: „Portrety Natury” nagraną wspólnie z Michałem Klauzą i Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej dla wytwórni Orphèe Classics, płytę z utworami Fryderyka Chopina oraz własną kompozycją, wykonaną na fortepianie historycznym Erard 1858, wydaną przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina oraz płytę z twórczością Witolda Maliszewskiego nagraną wspólnie z Przemysławem Neumannem i Orkiestrą Filharmonii Opolskiej dla wytwórni DUX. W autorskich programach występuje także z siostrą Agnieszką Świgut – skrzypaczką Królewskiej Opery Sztokholmskiej oraz w wielu formacjach kameralnych m.in. z wiolonczelistą Marcinem Zdunikiem, z którym w 2018 roku nagrała płytę z utworami Roberta Schumanna.

Aleksandra współpracuje także z Teatrem Wierszalin. W 2023 roku stworzyła muzykę do spektaklu „Tańczyć Konrada” na motywach Dziadów Adama Mickiewicza w reżyserii Piotra Tomaszuka. Spektakl wystawiono w Teatrze Kai w Tokio w grudniu 2023 roku.

Stypendystka Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci (2003-2010), który aktualnie wspiera jej działalnością pedagogiczną. Wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury, Fundacji im. Franciszka Wybrańczyka, niemieckiej Fundacji Jutting, stypendium Młodych Naukowców oraz Stypendium Młoda Polska.

Partner: