Wykonawcy:

Koncert w ogrodzie Konsulatu Austrii przy ul. Krupniczej.

Miejsca są nienumerowane.

W razie niepogodny koncert zostanie przeniesiony do Filharmonii.

Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej

José Miguel Pérez-Sierra – dyrygent

Viktoriia Shamanska - Mathilde 

Patryk Wyborski - Wilhelm Tell

Francesco Lucii - Arnold 

Francesca Pusceddu - Jemmy 

Camilla Carol Farias - Hedwige

Repertuar:

Gioacchino Rossini:
Uwertura do opery Wilhelm Tell 

Hymn De l'Italie e t de la France

Chór z opery Wilhelm Tell : Hyménée, ta journée

Chór z opery Wilhelm Tell: Pas de six

Hymne pour Napoléon III

*******

Fragmenty z opery Wilhelm Tell:

Chór Quelle sauvage harmonie

Sombre forêt - Romanca, Matyldy

Oui, vous l’arrachez à mon âme - duet Arnolda i Matylday

Taniec Pas de trois i chór Tyrolienne Toi que l’oiseau ne suivrait pas

Pour notre amour - aria Matyldy

Sois immobile - aria Wilhelma

Finał Tout change

Koncert z przerwą, czas trwania ok. 2 godz.

Gioacchino Rossini niezbyt chętnie angażował się w rozgrywki polityczne. Wyraźne wystąpienia przeciwko uciskowi, takie jak np. w Wilhelmie Tellu, były w jego dziełach rzadkie. Przechodząc na emeryturę wolał cieszyć się świętym spokojem, niż reputacją rewolucjonisty.

Tymczasem we Francji nastały rządy Napoleona III, który ogłosił się cesarzem i prowadził aktywną politykę międzynarodową. W 1867 roku poproszono Rossiniego o honorowe przewodniczenie komisji zajmującej się oprawą muzyczną wystawy powszechnej, która miała być demonstracją siły, bogactwa i potęgi kraju. Oficjalnym hymnem wystawy został Hymn do Napoleona III i jego dzielnych ludzi na baryton, chór i orkiestrę, z tekstem E. Paciniego i muzyką Rossiniego. Premiera odbyła się w paryskim Palais de l’Industrie w lipcu 1867 roku, podczas uroczystości rozdania nagród.

Ponad dziewięć lat wcześniej rewolucjonista F. Orsini dokonał nieudanego zamachu na cesarza, będącego właśnie w drodze na spektakl opery Wilhelm Tell Rossiniego. Libretto napisali V.J. Étienne de Jouy i H. Bis, opierając swój tekst na tragedii F. Schillera. Akcja utworu toczy się w XIV-wiecznej Szwajcarii i opowiada o legendarnym łuczniku – patriocie, który odmówił złożenia hołdu znienawidzonemu tyranowi. Premiera dzieła, początkowo przyjętego chłodno przez publiczność, odbyła się w 1829 roku w paryskiej Grand Opéra. Tuż potem Rossini zapowiedział, że kończy z pisaniem oper i… słowa dotrzymał.

Dorota Staszkiewicz

José Miguel PÉREZ-SIERRA – urodzony w Madrycie. Uczył się gry na fortepianie pod kierunkiem José Ferrándiza, ucznia Claudio Arraua. Studiował też fenomenologię muzyczną u Joségo Cruzado. Przez cztery lata kształcił się pod kierunkiem Gabriela Ferro i był jego asystentem w Teatro di San Carlo w Neapolu, Teatro Massimo w Palermo oraz Teatro Real w Madrycie. Studiował także pod kierunkiem Gianluigiego Gelmettiego (Accademia Chigiana w Sienie) oraz Colina Mettersa (Royal Academy w Londynie).

W latach 2004–2009 był asystentem Alberto Zeddy. W latach 2009 i 2010 pracował na stanowisku asystenta Zeddy w Centre de Perfeccionament Plácido Domingo w Pałacu Sztuk w Walencji. W latach 2009–2012 nawiązał bliską współpracę z Lorinem Maazelem, który uczestniczył w próbach z jego udziałem, zarówno w Walencji jak i w Monachium.

Jako dyrygent zadebiutował w 2005 roku z Orquesta Sinfónica de Galicia. Międzynarodową sławę zyskał w 2006 roku, kiedy, jako najmłodszy dyrygent w historii, na Rossini Opera Festival w Pesaro poprowadził Podróż do Reims G. Rossiniego. Był to początek błyskotliwej kariery, która zaprowadziła Péreza-Sierrę na deski najbardziej prestiżowych teatrów i sal koncertowych w Hiszpanii, Francji, Niemczech, Portugalii, Gruzji, Urugwaju i Chile.

Na Rossini Opera Festival powrócił w 2011 roku, aby poprowadzić wykonanie Jedwabnej drabinki Rossiniego. Od tego czasu regularnie występuje w Palau de les Arts w Walencji, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Teatro de La Zarzuela w Madrycie, Oviedo Opera, Asociación Gayarre de Amigos de la Ópera w Pampelunie, Teatre Principal w Palma de Mallorca, Asociación Bilbaína de Amigos de la Ópera, Teatro Municipal w Santiago de Chile, Städtische Theater Chemnitz, Teatro di San Carlo w Neapolu, w Auditorium Comunale w Sassari, Teatro Verdi w Trieście, w teatrach operowych w Metz i Reims, na festiwalu Rossini in Wildbad, Festiwalu Pucciniego w Torre del Lago, Festival Musique en Côte Basque w Saint-Jean-de-Luz.

Współpracuje regularnie z zespołami: Orquestra de la Comunitat Valenciana, Sinfónica de Madrid, Orquesta de Radio Televisión Española, Filarmónica de Gran Canaria, Oviedo Filarmonía, Orquesta de la Comunidad de Madrid, Sinfónica de Navarra Pablo Sarasate, Sinfónica de Castilla y León, Sinfónica de Tenerife, Orquesta de Córdoba, Simfònica de les Illes Balears, Orquesta Clásica de España, Filarmónica de Montevideo, Filarmónica de Santiago, Orchestra del San Carlo w Neapolu, Virtuosi Brunensis, portugalską Orquesta do Norte. Od 2012 roku blisko związany również z zespołem Euskadiko Orkestra Sinfonikoa (Kraj Basków), wykonującym repertuar symfoniczny.

Do najważniejszych wydarzeń z udziałem artysty należą spektakle Cyganerii Pucciniego w Opéra de Reims i Falstaffa w Teatro Verdi w Trieście, wykonanie Włoszki w Algierze podczas festiwalu Rossini in Wildbad, a także udział w produkcji opery Turek we Włoszech, wystawianej zarówno w Teatro Municipal w Santiago de Chile, jak i w Opéra-Théâtre w Metz, Lunatyczki Belliniego w Bilbao, Manon Lescaut Pucciniego w the Teatro Massimo Bellini w Katanii, Kopciuszka Rossiniego in Santiago de Chile and Opéra de Montréal, Il signor Bruschino w Operze w Strasburgu.

W 2018 roku powrócił do Teatro de la Zarzuela w Madrycie (Maruxa A. Vivesa), prowadził Turandot Pucciniego in Las Palmas de Gran Canaria, Cyrulika sewilskiego w Santiago de Chile i wiele innych, dyrygował dwoma koncertami poświęconymi Rossiniemu w Theâtre des Champs-Elysées w Paryżu i zadebiutował w Opéra de Marseille.

Zaprezentował III Symfonię A. Brucknera z udziałem ORTVE, dyrygował galą operową w A Coruña oraz poprowadził w Teatro Real koncert ku pamięci Marii de Montserrat Caballé. Odbył także tournée po Kraju Basków wraz z Euskadiko Orkestra Sinfonikoa (dzieła José María Usandizagi, Ángela Illarramendiego i Antonína Dvořáka).

Jego dyskografia obejmuje m.in. płyty CD z utworami Illarramendiego z Euskadiko Orkestra Sinfonikoa (SONY), z operą Rossiniego Ricciardo e Zoraide (Naxos) oraz DVD z Manon Lescaut, zarejestrowane w Teatro Massimo Bellini.

fot. Ofelia Matos

Viktoriia SHAMANSKA – muzyką zaczęła interesować się już we wczesnym dzieciństwie, lecz systematyczną edukację muzyczną rozpoczęła w wieku 14 lat. Od 15 roku życia uczęszczała do Mikolajowskiego Koledżu Sztuki Muzycznej (południowa Ukraina), gdzie uczyła się w klasie Olgi Paliy-Didusenko. Podczas studiów, na trzecim i czwartym roku rozpoczęła współpracę z tamtejszą Filharmonią, jako solistka, wykonując utwory włoskich i ukraińskich kompozytorów. Występowała w większości ukraińskich miast, takich jak Odessa czy Kijów.

W 2022 roku przez tragiczną sytuację w swoim kraju przeniosła się do Polski i została studentką Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie, gdzie kontynuuje edukację w klasie Agnieszki Monasterskiej.

Artystka fascynuje się wykonawstwem muzyki operowej, w związku z czym pragnie w przyszłości rozwijać swoje umiejętności kreując role w oparach wielkich kompozytorów, w znakomitych teatrach operowych.

fot. Viktoriia Shamanska

Patryk WYBORSKI - absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie Adama Szerszenia. Od 2021 roku artysta Chóru Filharmonii Krakowskiej. Zdobywca nagród i wyróżnień na polskich oraz międzynarodowych konkursach muzycznych, m.in.: X Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. L. Różyckiego w Gliwicach, III oraz IV Międzynarodowym Konkursie Solowej Wokalistyki Sakralnej Ars et Gloria w Katowicach, IV Międzynarodowym Konkursie Wokalistyki Operowej im. A. Didura w Bytomiu. W swoim dorobku posiada kilkadziesiąt pieśni, partii oratoryjno-kantatowych, a także role operowe (m.in. Miecznik z opery Straszny dwór S. Moniuszki, hrabia Almaviva z opery Wesele Figara W.A. Mozarta, Car I z opery Ubu Król K. Pendereckiego, Arcykapłan z opery Czarodziejski flet W.A. Mozarta, Lekarz z opery Hagith Szymanowskiego czy Ping z opery Turandot G. Pucciniego). Występował jako solista oraz członek zespołów wokalnych w ramach festiwali (m.in. Festiwal Muzyki Polskiej w Krakowie, Festiwal Baroque Factory w Katowicach, Międzynarodowy Festiwal TRANS/MISJE w Koszycach czy Chopin Festival w Gaming w Austrii). Koncertował z takimi dyrygentami, jak m.in. Łukasz Borowicz, Daniel Oren, Tomasz Tokarczyk, Tadeusz Kozłowski, Alexander Humala czy Mirosław Jacek Błaszczyk. Współpracuje z Filharmonią Śląską, Zabrzańską, Podkarpacką, ze Śląską Orkiestrą Kameralną, Operą Krakowską, Operą Śląską oraz Zespołem Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia.

Fot. Dariusz Pawelec

Camilla Carol FARIAS – ukończyła z wyróżnieniem śpiew operowy w Konserwatorium im. G. Martucciego w Salerno. W 2019 roku zadebiutowała jako solistka w Requiem W.A. Mozarta podczas Ravello Festival pod dyrekcją Nicoli Samale, z którą później debiutowała w Teatro G. Verdi w Salerno w roli Olgi w Wesołej wdówce F. Lehara pod kierownictwem artystycznym Daniela Orena. W 2020 roku współpracowała z Nuova Orchestra Scarlatti przy finałowym wydarzeniu Festiwalu Muzyka i Kultura pod dyrekcją Francesco Ivana Ciampy. W 2021 roku uczęszczała na kurs High Specialization in Singing prowadzony przez Williama Matteuzziego w Accademia Chigiana w Sienie, występując w Teatro dei Rinnovati oraz w Palazzo Chigi Saracini. W Teatro dei Rozzi w Sienie wystąpiła w roli Ernestiny w L'occasione fa il ladro G. Rossiniego z Orkiestrą Senzaspine pod dyrekcją Nicolò Jacopo Suppa. W tym samym roku współpracowała z Fondazione Pietà de’Turchini przy prawykonaniu Mszy Carolus Sextus A. Ragazziego. W 2022 roku wystąpiła w Ambasadzie Włoch w Kuwejcie w reprezentacji włoskich młodych talentów podczas obchodów Święta Narodowego, we współpracy z Accademia Chigiana. W lipcu 2022 roku wystąpiła w roli Marianny w Il signor Bruschino G. Rossiniego w Teatro dei Rinnovati w Sienie pod dyrekcją Nicolò Jacopo Suppa i pod kierownictwem artystycznym Daniele Gatti. W lutym 2023 roku została wybrana do Scuola dell'Opera Teatro Comunale w Bolonii na kurs wysokiej specjalizacji ze śpiewu (główny nacisk na twórczość Rossiniego). W maju 2023 roku zadebiutowała rolą Lucilli w La Scala di Seta G. Rossiniego w przedstawieniu Teatro Comunale w Bolonii pod dyrekcją Luciano Acocelli.– ukończyła z wyróżnieniem śpiew operowy w Konserwatorium im. G. Martucciego w Salerno. W 2019 roku zadebiutowała jako solistka w Requiem W.A. Mozarta podczas Ravello Festival pod dyrekcją Nicoli Samale, z którą później debiutowała w Teatro G. Verdi w Salerno w roli Olgi w Wesołej wdówce F. Lehara pod kierownictwem artystycznym Daniela Orena. W 2020 roku współpracowała z Nuova Orchestra Scarlatti przy finałowym wydarzeniu Festiwalu Muzyka i Kultura pod dyrekcją Francesco Ivana Ciampy. W 2021 roku uczęszczała na kurs High Specialization in Singing prowadzony przez Williama Matteuzziego w Accademia Chigiana w Sienie, występując w Teatro dei Rinnovati oraz w Palazzo Chigi Saracini. W Teatro dei Rozzi w Sienie wystąpiła w roli Ernestiny w L'occasione fa il ladro G. Rossiniego z Orkiestrą Senzaspine pod dyrekcją Nicolò Jacopo Suppa. W tym samym roku współpracowała z Fondazione Pietà de’Turchini przy prawykonaniu Mszy Carolus Sextus A. Ragazziego. W 2022 roku wystąpiła w Ambasadzie Włoch w Kuwejcie w reprezentacji włoskich młodych talentów podczas obchodów Święta Narodowego, we współpracy z Accademia Chigiana. W lipcu 2022 roku wystąpiła w roli Marianny w Il signor Bruschino G. Rossiniego w Teatro dei Rinnovati w Sienie pod dyrekcją Nicolò Jacopo Suppa i pod kierownictwem artystycznym Daniele Gatti. W lutym 2023 roku została wybrana do Scuola dell'Opera Teatro Comunale w Bolonii na kurs wysokiej specjalizacji ze śpiewu (główny nacisk na twórczość Rossiniego). W maju 2023 roku zadebiutowała rolą Lucilli w La Scala di Seta G. Rossiniego w przedstawieniu Teatro Comunale w Bolonii pod dyrekcją Luciano Acocelli.

fot. Andrea Ranzi

Francesca PUSCEDDU – włoska sopranistka urodzona na Sardynii w 1994 roku. Rozpoczęła studia muzyczne jako skrzypaczka w Państwowym Konserwatorium w Cagliari w 2015 roku. Śpiewu uczyła się u Bernadette Manca di Nissa, śpiewała także we Włoskim Chórze Młodzieżowym. W 2019 roku ukończyła z wyróżnieniem śpiew w Prins Claus Conservatorium w Groningen, w klasie Hanneke de Wit, u której kontynuowała naukę pod kierunkiem Margreet Honig, dołączając do prestiżowej Holenderskiej Akademii Opery Narodowej w Amsterdamie. Jako solistka występowała w Holandii, Włoszech i Maroku, między innymi w Muziekgebouw, Concertgebouw, De Spiegel, Teatro Comunale di Sassari, Auditorium Cagliari i Théâtre National Mohammed V w Rabacie, z przez orkiestry i zespoły kameralne.

Francesca zadebiutowała w operze w 2017 roku rolą Musetty w Cyganerii G. Pucciniego w reżyserii Sybranda van der Werfa. W recenzji del Dagblad van het Noorden napisano: „Francesca Pusceddu skradła show w swojej pierwszej roli słodkiej, a czasem wybuchowej Musetty”. Wykonywała role Clorindy w Kopciuszku G. Rossiniego, Beth w Kobietkach M. Adamo, La Fée w Cendrillon Viardota, Adeli w Zemście Nietoperza Straussa, Lauretty w Gianni Schicchi G. Pucciniego, Valencienne w La Vedova Allegra F. Lehára, Zerliny w Don Giovannim W.A. Mozarta.

W 2019 roku została wybrana do Programu Młodych Artystów „Jonge Grote Zangers”, dzięki któremu zaproszona została do występu podczas otwarcia koncertu Christiana Gerhahera w Muziekgebouw w Amsterdamie.

W tym samym roku wygrała przesłuchanie Ente Marialisa de Carolis jako najlepiej rokująca, wschodząca sardyńska wokalistka.

Oprócz przedstawień operowych, repertuar koncertowy artystki obejmuje takie dzieła, jak Petite Messe Solennelle G. Rossiniego, Mesjasz G.F. Haendla, Missa Sacra R. Schumanna, Les sept paroles du Christ en Croix C. Francka i inne, ale także współczesny repertuar koncertowy.

Współpracowała z takimi dyrygentami jak Karel Deseure, Sergio Alapont i Antony Hermus oraz reżyserami: Renato Bonajuto, Paolo Gavazzeni, Piero Maranghi, Andrea Merli, Sybrand van der Werf, Dirk Schmeding.

W 2023 roku Francesca była jedną z finalistek międzynarodowego konkursu SOI Fiorenza Cedolins. W tym samym roku zadebiutuje w Polsce i Niemczech jako Berta w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego.
fot. Ivan Yohan

Współorganizator koncertu: