Wykonawcy:

Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej

Alexander Humala – dyrygent

Natalia Rubiś – sopran

Małgorzata Pańko-Edery – alt

Pavel Petrov - tenor 

Mariusz Godlewski – baryton

Robert Gierlach – bas

Piotr Piwko – chórmistrz

Repertuar:

Po bardzo intensywnym twórczo okresie weimarskim, w 1861 roku F. Liszt przeniósł się do Rzymu. Mieszkając w stolicy Włoch, komponował głównie utwory z kręgu muzyki religijnej. Monumentalna, niejednorodna stylistycznie kompozycja Chrystus, z tekstem opartym na fragmentach Biblii, liturgii katolickiej i łacińskich hymnach, powstała w latach 1862-1867. Oratorium, przeznaczone na głosy solowe, chór, orkiestrę i organy, opowiada historię życia Jezusa – od narodzin po śmierć i zmartwychwstanie. Składa się z czternastu obrazów, ujętych w trzy części. Dzieło opublikowano w 1872 roku, a niecały rok później w Weimarze odbyła się premiera, w której uczestniczyli m.in. C. i R. Wagnerowie.

Chrystus to utwór pełen dramatycznych kontrastów: proste hymny rywalizują tu z gęstą fakturą symfoniczną, głosy i instrumenty łączą się w różnorodne zestawy. Dziś nie należy może do najpopularniejszych dzieł Liszta, lecz w swoim czasie cieszył się sporą estymą, a w jego wystawieniach brały udział największe osobistości świata muzycznego XIX wieku. W lipcu 1867 roku fragmentami dzieła dyrygował w Rzymie G. Sgambati. Część pierwszą Oratorium na Boże Narodzenie wystawiono z sukcesem w 1871 roku – za pulpitem dyrygenckim stanął wówczas A. Rubinstein, a przy organach zasiadł A. Bruckner. Wśród mistrzów batuty prowadzących kolejne wykonania Chrystusa znaleźli się także m.in. H. Richter (Budapeszt, 1873), N. Rimski-Korsakow (Petersburg, 1877) i W. Damrosch (Nowy Jork, 1887).

Dorota Staszkiewicz

Natalia RUBIŚ – absolwentka prestiżowego programu operowego w Yale School of Music. Zadebiutowała w 2014 roku podczas Händel-Festspiele w Halle, jako Calisto w operze Giove in Argo G.F. Händla. Wystąpiła w produkcji M. Znanieckiego Don Giovanni w Warszawskiej Operze Kameralnej, gdzie wcieliła się w postać Donny Elviry.

Jej ostatnie osiągnięcia to debiut na deskach Musikverein w Wiedniu w Pasji wg św. Jana J.S. Bacha pod batutą M. Maciaszczyka, wcześniej ten utwór wykonała w Filharmonii Łódzkiej pod batutą A. Scholla. W Teatrze Wielkim w Łodzi zadebiutowała w roli Hrabiny w Weselu Figara, a podczas 26. Wielkanocnego Festiwalu Beethovenowskiego zaśpiewała partię Donny Elviry w Don Giovannim G. Gazzanigi pod batutą Łukasza Borowicza. Na tym Festiwalu wykonała również Kadisz K. Pendereckiego z zespołem Sinfonietta Cracovia i tytułową partię Faniski L. Cherubiniego, która została uwieczniona na płycie CD. Na deskach Opery Wrocławskiej występowała jako Halka oraz Małgorzata w Fauście Ch. Gounoda.

Dla Narodowego Instytutu im. F. Chopina wykonała i nagrała rolę Broni w Hrabinie S. Moniuszki z orkiestrą Europa Galante pod batutą F. Biondiego, partię Basi w operze Krakowiacy i Górale J. Stefaniego z Collegium 1704 oraz Requiem G. Donizettiego z orkiestrą Sinfonia Varsovia. Z Capellą Cracoviensis odbyła trasę koncertową z Halką S. Moniuszki, w Brukseli, Lizbonie i Pradze, nagrała tę operę na płycie CD.

Śpiewała role: Fiordiligi w Così fan tutte W.A. Mozarta, Cristalliny w La fiera di Venezia A. Salieriego na SWR Schwetzinger Festspiele i w Leverkusen. Wystąpiła jako Euridice, Musica i Ninfa w Leverkusen i w Düsseldorfie. W Stanach Zjednoczonych występowała jako Despina, Helena w A Midsummer Night’s Dream B. Brittena w Shubert Theater w New Haven oraz Sa Femme w Le pauvre matelot D. Milhauda w Sprague Hall na Yale University. Występuje również w repertuarze oratoryjnym.

Wykonała w Chicago Missa pro pace W. Kilara z Chicago Philharmonic, Credo K. Pendereckiego, partię Merab w oratorium Saul G.F. Händla z Czech Ensemble Baroque, Stworzenie Świata J. Haydna z Sinfonią Iuventus w Narodowym Forum Muzyki, a z Collegium 1704 i Václavem Luksem wystąpiła z kantatami J.S. Bacha w Pradze i Dreźnie oraz z solowym recitalem z muzyką G.F. Händla.

Występowała z takimi dyrygentami, jak: Giuseppe Grazioli, Fabio Bonizzoni, Adam Banaszak, Marek Moś, Jan Tomasz Adamus, Andrzej Kosendiak, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Rune Bergmann, Yannis Pouspourikas, Yaniv Segal, Dawid Runtz, Łukasz Borowicz.
fot. KAK

Małgorzata PAŃKO-EDERY – absolwentka Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Laureatka konkursów wokalnych: m. in. Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie (I nagroda) oraz w Dusznikach Zdroju (I nagroda w kategorii oratoryjno-pieśniarskiej i Grand Prix).

Na scenie Teatru Wielkiego - Opery Narodowej wystąpiła w partii Poliny w Damie pikowej P. Czajkowskiego, Suzuki w Madame Butterfly G. Pucciniego, Jadwigi w Strasznym dworze S. Moniuszki, Olgi w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego, Madelon i Bersi w Andrea Chénier U. Giordano, Margret w Wozzecku A. Berga, III Damy w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Zosi w Zabobonie, czyli Krakowiakach i Góralach K. Kurpińskiego, Ciotki Pelagii w Magicznym Doremiku M. Ptaszyńskiej, Rosalie w Przysiędze A. Tansmana, Krystyny w Pasażerce M. Wajnberga, Zofii w Halce S. Moniuszki i Luizy w Diabłach z Loudun K. Pendereckiego.

Artystka była gościnną solistką Łotewskiej Opery Narodowej w Rydze. Zadebiutowała tam rolą Charlotte w Wertherze J. Masseneta, wykonywała również partię Olgi w Eugeniuszu Onieginie oraz tytułową w Carmen G. Bizeta. W Operze Śląskiej w Bytomiu oraz w Operze Bałtyckiej pojawiła się także jako Olga w Eugeniuszu Onieginie. W Opera Nova w Bydgoszczy wykonała partię Jasia w operze Jaś i Małgosia E. Humperdincka. Charlotte w Wertherze oraz Carmen śpiewała również na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu, a w roli III Damy w Czarodziejskim flecie można było ją usłyszeć w Rheinsbergu.

Artystka wykonuje również repertuar oratoryjno-kantatowy oraz pieśniarski, utwory kameralne, jak również IX Symfonię L. van Beethovena, II, III i VIII Symfonię G. Mahlera, Rapsodię na alt J. Brahmsa.

Współpracowała z wieloma znakomitymi reżyserami, takimi jak m.in. Laco Adamik, Achim Freyer, David Pountney, Maciej Prus, Mariusz Treliński, Krzysztof Warlikowski, Andrejs Žagars, Marek Weiss, KeithWarner oraz dyrygentami – Andrzej Boreyko, Gabriel Chmura, Lawrence Foster, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Miguel A. Gomez-Martinez, Marc Minkowski, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Antoni Wit.

fot. Gail Hadani

Pavel PETROV – tenor pochodzący z Białorusi, laureat I nagrody i Nagrody im. Don Placido Domingo Ferrera w Zarzuela of Operalia 2018, The World Opera Competition oraz finalista Międzynarodowych Konkursów Muzycznych Belweder i Królowej Sonji w Oslo.

Artysta ma w swoim dorobku wiele znaczących kreacji na deskach renomowanych sal operowych. Wystąpił, m.in. jako: Tamino w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta w operach w Lozannie i w Grazu, Don Ottavio w Don Giovannim Mozarta w Opera National de Paris i Operze w Grazu, Leński w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego w Stadttheater Klagenfurt i w Operze w Lozannie, Książę Mantui w Rigoletcie G. Verdiego w Operze w Hong Kongu i na Bregenzer Festspiele, Alfredo w Traviacie Verdiego w Arena di Verona oraz na Savonlinna Opera Festival. Debiutował w Operze Wiedeńskiej jako Nemorino w Napoju miłosnym G. Donizettiego i Tamino w Czarodziejskim flecie, Pong w Turandocie G. Pucciniego w Royal Opera House, Ferrando w Cosi fan tutte Mozarta w Operze w Sydney, Czaplicki w Damie Pikowej Czajkowskiego na Festiwalu w Salzburgu oraz Alfredo (Traviata) i Leński (Eugeniusz Oniegin) w Operze Narodowej w Bukareszcie i Alfredo w Teatrze Michajłowskiego w Petersburgu.

Pavel Petrov był członkiem zespołu Opery w Grazu, gdzie kreował takie role, jak m.in. Alfredo w Traviacie Verdiego, Leński w Eugeniuszu Onieginie, Kawaler Belfiore w Podróży do Reims G. Rossiniego oraz Prunier w La rondine i Rodolfo w La bohème Pucciniego.

Plany operowe artysty na sezon 2023/2024 obejmują role: Alfreda Germonta w Traviacie we Florida Grand Opera i Ferrando w Cosi fan tutte w Operze w Lozannie. Pavel Petrov zaśpiewa także Dzwony S. Rachmaninowa z Orchestre de Paris pod batutą Klausa Mäkelä, Orquesta y Coro Nacionales de España pod dyrekcją David Afkham, Radio Filharmonisch Orkest pod dyrekcją Karina Canellakisa, The National Symphony Orchestra Washington pod batutą Gianandrea Noseda i The Royal Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Vasily Petrenko.

Do najważniejszych wydarzeń minionego sezonu z udziałem artysty należały: Czarodziejski flet w Operze Wiedeńskiej, Opera National de Paris i Dresden Semperoper, w których wystąpił jako Tamino, Eugeniusz Oniegin w Teatro Massimo di Palermo, gdzie wystąpił jako Vladimir Lensky oraz Requiem Verdiego z Orquesta Sinfonica del Principado de Asturias.

fot. Daniil Rabovsky 

Mariusz GODLEWSKI – absolwent Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Bogdana Makala. Jest laureatem wielu konkursów krajowych i zagranicznych. Był stypendystą wrocławskiego Samorządu w Dziedzinie Kultury i Sztuki dla Młodych Utalentowanych Wrocławian oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 2001–2002 przebywał na stypendium w Wiedniu w klasie Leopolda Spitzera. W 2002 roku zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie partią Peleasa w operze Debussy'ego Peleas i Melizanda. Jest śpiewakiem goszczącym na wielu scenach operowych, zarówno w Polsce, jak i za granicą.

W 2011 roku zaśpiewał w prapremierze pieśni Pendereckiego Powiało na mnie morze snów na scenie Filharmonii Narodowej w Warszawie. Na zaproszenie Valery’ego Gergieva wystąpił pod jego batutą na Festiwalu Białych Nocy w Sankt Petersburgu. W 2013 roku śpiewał podczas Beijing Music Festival pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego. W 2014 roku uhonorowany został Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii: najlepszy śpiewak za rolę Scarpia w operze Tosca G. Pucciniego oraz rolę Zurgi w operze Poławiacze pereł G. Bizeta. W 2015 roku otrzymał nominację do nagrody Radia Wrocław Kultura za światowego formatu wykonanie roli Eugeniusza Oniegina w operze Czajkowskiego. W roku 2019 roku na zamówienie NIFC powstała solowa płyta z pieśniami St. Moniuszki, którą artysta nagrał wraz z pianistą Radosławem Kurkiem. W tym samym roku została wydana również płyta z pieśniami F. Chopina z udziałem takich artystów, jak: Mariusz Godlewski i Radosław Kurek oraz Olga Pasiecznik i Kevin Kenner.

W swoim repertuarze posiada wiele głównych partii operowych. Artysta wykonuje również lirykę wokalną Schuberta i Brahmsa oraz niemiecką i angielską muzykę baroku.

fot. Kinga Karpati

Robert GIERLACH – absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej w klasie Kazimierza Pustelaka. Zdobywca I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Viottiego w Vercelli we Włoszech i Nagrody Publiczności na Konkursie im. Alfreda Krausa w Las Palmas.

Artysta występuje na prestiżowych scenach operowych i estradach koncertowych Europy, Ameryki Północnej i Japonii. Śpiewał m.in. w teatrach: La Fenice w Wenecji, Filarmonico w Weronie, Comunale w Bolonii, dell’Opera w Rzymie, dell’Maggio Musicale Fiorentino we Florencji, Giuseppe Verdi w Trieście, alla Scala w Mediolanie. Prowadzi ożywioną działalność koncertową, współpracując z takimi zespołami, jak Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, NOSPR, Sinfonia Varsovia, orkiestry filharmonii w Berlinie i Wiedniu, Orkiestra Filadelfijska, Orchestre National de France, I Solisti Veneti, Rundfunk Sinfonieorchester Berlin, Dresdner Rundfunk Orchester, NHK.

Brał udział w wielu festiwalach muzycznych (Salzburger Festspiele, BBC Proms, Berliner Festwoche, Schleswig-Holstein Festival, Wratislavia Cantans, Festiwal Mozartowski w Warszawie). Występował pod batutą sir Simona Rattle’a, Yehudiego Menuhina, Vladimira Jurowskiego, Valery’ego Gergieva, Christiana Thielemanna, Christophera Hogwooda, Fransa Brüggena, Jacka Kaspszyka. Od kilkunastu lat regularnie uczestniczy w organizowanych przez Filharmonię im. Romualda Traugutta festiwalach Pieśni Kompozytorów Polskich oraz Pieśni Europejskiej.

Robert Gierlach jest laureatem nagrody Fryderyk za płytę z pieśniami Pawła Łukaszewskiego oraz nagrody International Classical Music Awards za nagranie Quo vadis Feliksa Nowowiejskiego (partia św. Piotra). Artysta od kilku lat prowadzi klasę śpiewu solowego na Wydziale Wokalno-Aktorskim Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.
fot. Arkadiusz Michał Witkowski