Wykonawcy:

Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
Chór Zimowej Akademii Śpiewu
Chór Chłopięcy i Dziewczęcy FK
Ukraiński Chór Dziecięcy FK

Alexander Humala - dyrygent

Ewa Tracz - sopran

Adam Sobierajski - tenor

Tomasz Rak – baryton

Piotr Piwko - chórmistrz

Repertuar:

Carl Orff - Carmina burana

Carmina burana - tłumaczenie tekstu, plik do pobrania

Koncert bez przerwy, czas trwania ok. 80 min.

Jednym z niemieckich kompozytorów, który zdobył międzynarodową sławę w czasach nazizmu był Carl Orff (1895-1982), który co prawda sam był daleki od sympatyzowania z reżimem, ale być może zbyt naiwnie wierzył, ze muzyka może być niezależna od polityki i został w kraju, kiedy inni kompozytorzy postanowili z niego wyjechać. Jego największym i najbardziej znanym dziełem jest kantata sceniczna Carmina burana (1936) na chór, orkiestrę i solistów. Premiera w Operze we Frankfurcie 8 czerwca 1937 roku zakończyła się sukcesem, mimo ostrej krytyki ze strony wpływowego nazistowskiego muzykologa Hansa Gerigka z Reichsmusikkammer. Krytykował on kompozycję m.in. z powodu prymitywnej instrumentacji i obcego akcentowania. Późniejsze recenzje były jednak pozytywne, a reżim docenił w końcu potencjał drzemiący w utworze Orffa.

Sam tytuł („pieśni z Beuern”) odnosi się do miejscowości Benediktbeuern leżącej u podnóża Alp Bawarskich, gdzie w połowie VIII wieku założono klasztor benedyktynów. Stamtąd właśnie pochodzi średniowieczna antologia 254 pieśni świeckich datowanych od XI do XIII wieku, odnaleziona w 1803 roku w zbiorach biblioteki klasztornej przez bibliotekarza Johanna Andreasa Schmellera, opublikowana przez niego jako Carmina burana w 1847 roku.

W 1934 roku Orff natknął się na to wydanie i korzystając z pomocy studenta prawa Michela Hofmanna wybrał 24 teksty mówiące o zmienności losu i dobrobytu, ulotności życia, radości z powrotu wiosny, pijaństwa, obżarstwa, hazardu oraz pożądania. Do tych tekstów skomponował własną muzykę, inspirując się z jednej strony muzyką późnego renesansu, z drugiej strony kontynuując dokonania choćby Igora Strawińskiego . Tworząc swoje dzieło nie znał jeszcze oryginalnych melodii pieśni, które zostały odszyfrowane dopiero później. Swojemu wydawcy, którą była oficyna Schotta, miał powiedzieć: „Wszystko, co dotąd napisałem, a co zostało niestety wydrukowane, można zniszczyć. Od Carmina burana zaczynają się moje dzieła”.

Mateusz Borkowski

Ewa TRACZ - absolwentka Accademia Teatro alla Scala w Mediolanie oraz studiów doktoranckich Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie śpiewu solowego Ewy Biegas. Uczestniczyła w programie kształcenia młodych talentów Akademia Operowa przy Teatrze Wielkim–Operze Narodowej w Warszawie. Doskonaliła swoje umiejętności podczas licznych kursów i warsztatów wokalnych, prowadzonych przez wybitnych pedagogów i śpiewaków, takich jak Izabela Kłosińska, Matthias Rexroth, Umberto Finazzi, Eytan Pessen, Neil Schicoff, Anita Garanča, Doris Yarick-Cross, Wiesław Ochman, Helena Łazarska, Luciana D’Intino, Gregory Kunde, Eva Mei, Renato Bruson.

Laureatka międzynarodowych i krajowych konkursów wokalnych: im. I. Godina „Iuventus Canti” we Vráblach (2011, I nagroda), im. A. Hiolskiego w Kudowie-Zdroju (2012, II nagroda), im. Jana, Edwarda, Józefiny Reszków w Częstochowie (2013, I nagroda), im. Ady Sari w Nowym Sączu (2013, I nagroda w kategorii głosów żeńskich), im. Klaudii Taev (Estonia 2015, II nagroda), im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy (2015, II nagroda), im. S. Moniuszki (2016, II nagroda), im. K. Szymanowskiego w Katowicach (2018, I nagroda).

Debiutowała tytułową rolą w operze Suor Angelica G. Pucciniego (2011) i rolą Donny Anny w Don Giovannim W.A. Mozarta (2013) w Operze Śląskiej. W latach 2014–2015 występowała na deskach Opery Wrocławskiej: w roli tytułowej w operze Joanna d’Arc G. Verdiego, jako Hrabina w Weselu Figara, Pierwsza Dama w Czarodziejskim flecie, Fiordiligi w Così fan tutte W.A. Mozarta oraz Marianna w Kawalerze srebrnej róży R. Straussa i Ksenia w Borysie Godunowie M. Musorgskiego. Na deskach La Scali w Mediolanie kreowała rolę Konstancji w Uprowadzeniu z seraju Mozarta w wersji dla dzieci, w języku włoskim (2016), sopranową rolę Wróżki w balecie Sen nocy letniej F. Mendelssohna, Gertrudy w Jasiu i Małgosi E. Humperdincka oraz Anny w Nabucco Verdiego (2017). Na deskach Teatru Wielkiego–Opery Narodowej w Warszawie wystąpiła jako Micaela w Carmen G. Bizeta oraz Ulana w Manru I.J. Paderewskiego (2018), a Polskiej Opery Królewskiej jako Donna Anna w Don Giovannim (2019). Dzięki współpracy z Warszawską Operą Kameralną, podczas tournée w Japonii zaśpiewała partię Hrabiny w Weselu Figara w Bunka Kaikan w Tokio (2019).

Podczas koncertu na otwarcie nowej siedziby Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach wykonała Tryptyk śląski W. Lutosławskiego (2015), natomiast podczas inauguracji sezonu NFM Orkiestry Leopoldinum wystąpiła w XIV Symfonii g-moll op. 135 D. Szostakowicza (2017). Współpracowała m.in. z takimi dyrygentami jak Nello Santi, Marc Albrecht, Tadeusz Kozłowski, Michał Klauza, Joseph Swensen, David Coleman, Łukasz Borowicz, Rossen Milanov, Piotr Sułkowski, Keri-Lynn Wilson, Alexander Liebreich, Grzegorz Nowak, Marco Guidarini, Pietro Mianiti, Michele Gamba, Wincenty Hawel, Adam Klocek, Andriy Yurkevych, Mirosław Jacek Błaszczyk, Massimiliano Caldi, Warcisław Kunc, Ewa Michnik, Maciej Tomasiewicz, Tadeusz Zathey, Tomasz Tokarczyk, José Ferreira Lobo. Fot. Radosław Rzepecki

Adam SOBIERAJSKI - w 2005r. ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Katowicach w klasie śpiewu Alicji Słowakiewicz – Wolańskiej. Solista Opery Krakowskiej oraz Opery Śląskiej w Bytomiu. Jest laureatem IV (2006r.) i II (2008r.) nagrody na Konkursie Operetkowym im. I. Borowickiej w Krakowie. W 2008r. zdobył wyróżnienie i 4 nagrody specjalne (w tym dla Najlepszego Tenora) na Międzynarodowym Konkursie Operowym im. A. Didura w Bytomiu. Jest również zdobywcą III nagrody na I Europejskim Konkursie Tenorów w Sosnowcu (2009r.). W 2014 r. występował w muzycznym programie TVP2 „SuperSTARcie „ reprezentując gatunek muzyczny – Opera . Ponadto gościnnie współpracuje z Operą Wrocławską , Operą Nova w Bydgoszczy, Opera i Filharmonia w Białymstoku, Teatrem Wielkim w Łodzi. Prowadzi również bogatą działalność koncertową występując w takich miejscach jak NOSPR w Katowicach oraz Filharmonie : Zabrzańska, Śląska, Krakowska, Łódzka, Bydgoska, Płocka, Toruńska, Opolska, Olsztyńska. Jego repertuar obejmują główne partie operowe m.in. jak: Tamino (Czarodziejski flet), Don Ottavio (Don Giovanni), Ferrando (Così fan tutte), Almaviva (Cyrulik sewilski), Don Narcisio (Turek w Italii), Nemorino (Napój miłosny), Ernesto (Don Pasquale), Leicester (Maria Stuarda), Alfred (La Traviata), Leński (Eugeniusz Oniegin), Rodolfo (Cyganeria), Federico (Don Desiderio) oraz operetkowe jak: Alfred (Zemsta nietoperza), Adam (Ptasznik z Tyrolu), Su-Czong (Kraina uśmiechu), Tassilo (Hrabina Marica), Edwin (Księżniczka czardasza), Barinkay (Baron cygański), Arysteusz Pluton (Orfeusz w piekle). Za swoje artystyczne dokonania dwukrotnie odznaczony nagrodą Ministra Kultury i Sztuki „Zasłużony Działacz Kultury” a w 2017 uhonorowany nagrodą „Laur Knurowa” przyznawaną przez Radę Miasta swojego rodzinnego Knurowa za rozsławianie miasta. Fot. Maciej Ochman

Tomasz RAK - współpracuje z najważniejszymi scenami operowymi w Polsce, m.in. z Teatrem Wielkim Operą Narodową w Warszawie, gdzie występował w Umarłym mieście Korngolda, Madame Butterfly Pucciniego oraz w Królu Rogerze Szymanowskiego. W sezonie 2019/2020 zadebiutował rolą Janusza w Halce Moniuszki także w reżyserii Mariusza Trelińskiego.

Wieloletni solista Opery Bałtyckiej w Gdańsku, gdzie występował w licznych spektaklach Marka Weissa, jak Carmen (Escamillo), Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego (Oniegin), Madame Curie Sikory (Langevin), Otello Verdiego (Jago), Cosi fan tutte Mozarta (Guglielmo). Na deskach opery w Gdańsku zrealizował również głośną rolę w Graczach Szostakowicza w reż. Andrzeja Chyry oraz w Ubu Rex Pendereckiego w reż. Janusza Wiśniewskiego.

Udany debiut w Operze Wrocławskiej w tytułowej roli Eugeniusza Oniegina przyniósł kolejne partie m. in. Zurga w Poławiaczach pereł Bizeta, Figaro w Cyruliku sewilskim, Dandini w Kopciuszku Rossiniego, a także Escamillo, w widowisku operowym Carmen, przygotowywanym na Stadionie Śląskim we Wrocławiu dla 25 tysięcznej widowni.

Współpracuje również z Teatrem Wielkim w Łodzi, gdzie występował jako Figaro w Cyruliku sewilskim, Eisenstein w Zemście nietoperza oraz Maksimilian w Kandydzie.

W Operze Podlaskiej w Białymstoku wystąpił w dwóch produkcjach: Cyganerii (Marcello) oraz Zemście nietoperza (Eisenstein). Swoją karierę rozpoczynał w Warszawskiej Operze Kameralnej, gdzie przez ponad dekadę realizował z powodzeniem najważniejsze role w operach Mozarta i Rossiniego. W historii tej sceny zapisał się również wybitną rolą w operze Żywot rozpustnika Strawińskiego (Nick Shadow). Z Operą Kameralną występował w: Japonii, Francji i Hiszpanii, wykonując główne role w operach Cyrulik sewilski, Czarodziejski flet, Così fan tutte i Wolny strzelec. Koncertował również na wielu innych prestiżowych scenach takich jak: Palais des Beaux-Arts w Brukseli czy Koningin Elisabethzaal w Antwerpii, a także w Indiach i Kanadzie. Fot. Michał Heller