Wykonawcy:

Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Sebastian Perłowski - dyrygent
Adam Kośmieja - fortepian

Tadeusz Deszkiewicz - prowadzenie

Repertuar:

Bolesław Szabelski - Concerto grosso na orkiestrę symfoniczną 

Józef Koffler - Koncert fortepianowy op. 13

***

Andrzej Panufnik - Sinfonia Sacra / 60. rocznice powstania dzieła/

Sebastian PERŁOWSKI - ukończył z wyróżnieniem wydziały dyrygentury symfoniczno-operowej w klasie Jana Wincentego Hawela oraz kompozycji Dariusza Janusa w Instytucie Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Swoje umiejętności doskonalił w Järvi Academy oraz pod okiem takich mistrzów jak Jorma Panula, Jin Wang, Adrian Gnam, Jurij Simonow. Laureat pierwszych nagród na Międzynarodowych Konkursach Dyrygenckich w Atlancie i Kordobie, drugich nagród na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim „Concurso Jovens Maestros” w Lizbonie i Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Komedy, III Nagrody i nagrody przewodniczącego Jury na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Bukareszcie oraz Nagrody Specjalnej na II Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów muzyki chińskiej w Hong Kongu. Półfinalista Międzynarodowego Konkursu dyrygenckiego „Lovro von Matačić” w Zagrzebiu. Został również nominowany do nagrody krytyków muzycznych i publiczności „Najlepszy Dyrygent Opery Krakowskiej ostatnich pięciu lat” oraz do jednej z najbardziej prestiżowych nagród muzycznych - Nestlé Salzburg Festival Conducting Award. W roku 2017 w plebiscycie prasowym został wybrany Osobowością Roku 2017 w Krakowie w kategorii Kultura oraz Osobowością Małopolski 2017 w tej samej kategorii.

Koncertuje w kraju i za granicą, prowadząc koncerty symfoniczno-operowe, jazzowe oraz musicale. Współpracował z wieloma orkiestrami, takimi jak Sinfonia Varsovia, Hong Kong Philharmonic Orchestra, Narodowa Orkiestra Polskiego Radia w Katowicach, Metropolitana de Lisboa, Real Orquesta Sinfónica de Sevilla, The Hong Kong Chinese Orchestra czy Orkiestra Filharmoniczna George Enescu oraz ze światowej klasy solistami – Juliusem Bergerem, Ildebrando D’Arcangelo czy José Curą. Na swoim koncie ma nagrania dla wytwórni ECM, Warner Classics, DUX, Kameny. W 2016 roku pełnił obowiązki zastępcy dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego w Poznaniu. Jest dyrektorem artystycznym Festiwalu im. Księcia Władysława Lubomirskiego (Lubomirski Festival) i festiwalu Muzyka Polska odNova oraz agencji artystycznej Kameny.

W roku 2022 uzyskał tytuł doktora sztuki broniąc pracy doktorskiej pt. „Muzyka symfoniczna Władysława Żeleńskiego - Próba ujęcia problematyki z perspektywy dyrygenta”. W centrum jego zainteresowań znajduje się szczególnie muzyka polskiego romantyzmu, neoromantyzmu oraz okresu Młodej Polski, w której dokonał wielu światowych odkryć i prawykonań dzieł m.in. takich kompozytorów jak Feliks Nowowiejski, Władysław Żeleński czy Franciszek Mirecki.
Fot. archiwum własne

Adam KOŚMIEJA to jeden z najbardziej odkrywczych i wyrazistych polskich pianistów. Jest artystą nieustannie poszukującym, którego repertuar i doświadczenia koncertowe obejmują utwory zarówno klasyczne jak i awangardowe oraz multimedialne. Prowadzi ożywioną działalnośc koncertową w kraju i za granicą, która zaprowadziła go do sal koncertowych Ameryki Północnej, Europy i Azji m.in.: Weill Recital Hall w Carnegie Hall w Nowym Jorku, Shenzhen Concert Hall w Chinach.

W Polsce współpracował ze wszystkimi czołowymi orkiestrami. Występował pod batutą m.in. Jacka Kaspszyka, Vimbayi Kaziboni, Eiji Oue, Muhai Tanga, Alexandra Liebreich'a, José Maria Florêncio, Michała Klauzy, Wojciecha Michniewskiego, Bassema Akiki, Szymona Bywalca, Tiberiu Soare, Jakuba Chrenowicza.

Brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych m.in.: Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Beijing Modern Music Festival, Shenzhen International Music Festival Belt & Road w Chinach, Międzynarodowym Sympozjum Muzyki Elektroakustycznej w Toronto, Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Sacrum Profanum w Krakowie, Festiwalu Tradycji i Awangardy Kody w Lublinie. Międzynarodowym Festiwalu Craiova Muzicală w Rumunii, International Piano Festivals w Hiszpanii.

W 2022 roku zadebiutował na Łotwie z Orkiestrą Kameralną Kremeratą Balticą której założycielem i artystycznym dyrektorem jest Gidon Kremer.

Grę na fortepianie rozpoczął jako sześciolatek w klasie Ludmily Kasjanienko. Jest absolwentem nowojorskiej Manhattan School of Music w klasie Solomona Mikowsky'ego (2011), w latach 2007-2011 wyróżniony stypendium im. Harolda i Helen Schonbergów (pamięci wybitnego krytyka muzycznego „New York Times'a”). Absolwent Akademii Muzycznej im.F.Nowowiejskiego w Bydgoszczy, w klasie Jerzego Sulikowskiego i Katarzyny Popowej-Zydroń. Obecnie, ze stopniem naukowym doktora, pracuje w katedrze fortepianu na tej uczelni.

Dyskografię Adama Kośmiei otwiera wydana w 2016 roku płyta z kompletem dzieł na fortepian solo Kazimierza Serockiego (DUX). W roku 2017 wystąpił na płycie Contemporary Jewish Music Stefana Węgłowskiego (KAIROS). W sierpniu 2022 ponownie wystąpił na kolejnym albumie Węgłowskiego (tym razem solo) Phase_1_4 (KAIROS).

W 2019 Kośmieja nagrał dla PWM Liczne odnogi rozgałęzionych splotów Tadeusza Wieleckiego (Andrzej Bauer, Julian Paprocki). We wrześniu 2021 ukazał się nowy solowy album artysty Tribute to Gulda (WARNER CLASSICS) który zdobywa znakomite międzynarodowe i krajowe recenzje. W grudniu 2022 nakładem wydawnictwa ANKLASIS ukazał się Hommage a Chopin. Koncert na fortepian i Orkiestrę Elżbiety Sikory (Sinfonia Varsovia, Bassem Akiki). Fot. M. Szpak

Drogi kompozytorskie B. Szabelskiego, J. Kofflera i A. Panufnika odzwierciedlają burzliwe przemiany polityczne zachodzące w XX-wiecznej Polsce. Pogmatwane koleje losów artystów splatały się z trudnymi, nieraz tragicznymi wydarzeniami z historii kraju. Szabelski, współtwórca śląskiej szkoły kompozytorów, aktywnie działał w Armii Krajowej. Zanim miał okazję zainteresować się barokową techniką koncertującą i skomponować w 1954 roku Concerto grosso, narażał swoje bezpieczeństwo, kolportując podziemną prasę i biorąc udział w wysadzaniu niemieckich transportów. Nić życia Kofflera została nagle przerwana w okolicach Krosna. Trafił tam z całą rodziną po likwidacji wielickiego getta, by zginąć prawdopodobnie z rąk hitlerowców. Niedoceniany kompozytor pozostawił po sobie wiele wartościowych utworów, w tym Koncert na fortepian i orkiestrę z 1932 roku, w którym mistrzowsko połączył elementy neoklasycznej dodekafonii z muzyką ludową. Większość partytur Panufnika przepadła w Powstaniu Warszawskim, on sam boleśnie doświadczył restrykcji powojennego reżimu komunistycznego i emigrował z kraju. Jego Sinfonia Sacra narodziła się w 1963 roku, dla uczczenia zbliżającego się millenium chrześcijaństwa i państwowości w Polsce (w tym roku mija sześćdziesiąta rocznica powstania utworu). Pomimo zawirowań politycznych oraz przeciwności, jakie los stawiał im na drodze, Szabelski, Koffler i Panufnik nigdy się nie poddali, nie porzucili komponowania. Ich utwory to świadkowie historii, zasługujący na wysłuchanie. Pozwólmy im przemówić…

Dorota Staszkiewicz